اثربخشی آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری بر شدت علایم و بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

اهداف: سندروم روده تحریک­پذیر (ibs) از شایع­ترین اختلالات کارکردی دستگاه گوارش است. درمان­­های متفاوت دارویی و روان شناختی برای کنترل علایم این بیماری به کار برده می­شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری بر شدت علایم و بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک­پذیر بود. مواد و روش­ها: در این کارآزمایی بالینی با طرح پیش­آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، 30 نفر از بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر در سال 1391 در شهر اردبیل به روش دردسترس، انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه شدت علایم سندروم روده تحریک پذیر، مقیاس عاطفه مثبت و منفی خصلتی و مقیاس رضایت از زندگی بود. برنامه درمانی مدیریت استرس شناختی- رفتاری در 10 جلسه 90دقیقه­ای و به صورت گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد. ارزیابی بیماران در دو مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون صورت گرفت. تجزیه و تحلیل­ داده­ها به کمک نرم افزار spss 20 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. یافته­ها: بین میانگین نمرات عاطفه مثبت، عاطفه منفی، رضایت از زندگی و شدت علایم سندروم روده تحریک پذیر در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس‏آزمون تفاوت معنی‏دار وجود داشت (001/0p<). آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری توانست 51% واریانس مولفه­ عاطفه مثبت، 55% واریانس مولفه عاطفه منفی، 89% واریانس رضایت از زندگی و 57% واریانس شدت علایم ibs را تعیین کند. نتیجه­گیری: درمان مدیریت استرس شناختی- رفتاری می تواند در کاهش شدت علایم و افزایش بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک­پذیر موثر باشد.